ŚWIĘTA W NASZEJ WSPÓLNOCIE

Przygotowaliśmy cztery tygodnie. Duchowo - uczestnicząc wraz z dziećmi w Mszach św. roratnich. Poznawaliśmy różne oblicza Matki - Bogurodzicy. Porządkowaliśmy własne sumienia, spowiadając się. Materialnie - szukając najlepszych prezentów dla najbliższych, myjąc okna oraz piekąc wyborne ciasta.

W końcu nastała noc, kiedy na świat przyszedł On - Jezus bogaty w swej Boskiej naturze, gdyż władał wszechświatem. Stał się ubogi przez to, że stał się człowiekiem. Arcybiskup Fulton J. Sheen ciągnąc dalej ten wywód, stwierdził: Było to ubóstwo najgorszego rodzaju, gdyż oznaczało ono ograniczenie. Nic więc dziwnego, że pierwszymi, którzy przyszli do żłóbka, byli bogaci Mędrcy i ubodzy Pasterze. Przytrafiły im się dwie rzeczy - bogacze stracili swą chciwość, gdyż oddali swe bogactwo ubogiemu; biedni stracili swą zawiść, gdyż pojęli, że istnieje inne bogactwo niż to, którego wyzbywają się bogacze.

Ponad dwa tysiące lat zgłębiamy tę tajemnicę, wsłuchujemy się w logos, o którym pisze ewangelista Jan.

Odtwarzamy te wydarzenia, by pamiętać i prostować ścieżki.

Tuż przed wigilią oglądamy jasełka - spektakl z rodzaju ludowej pobożności. Świątynię po raz kolejny spowija historia, która żyje.

Spotykamy się przy wigilijnym stole, łamiemy się opłatkiem tak jak czynili to nasi dziadkowie, ojcowie. Odrzucamy rodzinne swary, składamy sobie nawzajem najelszpe życzenia. Odwiedzamy krewnych i przyjaciół.

W świętowaniu znajdujemy czas na Mszę świętą, bo narodziny Jezusa nie są oderwane od życia religijnego, tak jakby to chcieli koryfeusze postępu.

Zaglądamy do szopek, szukając tych samych symboli. Odczytujemy początek historii zbawienia, bo nawet osiołek i wół mają swe znaczenie. Osiołek symbolizuje pogan, wół zaś Żydów.

Tradycyjnie ksiądz proboszcz pod koniec Mszy zaprasza dzieci na wspólne kolędowanie. Na pociechy czekają także łakocie.

Drugiego dnia świąt, kiedy Kościół przypomina najtrudniejszą próbę, na jaką może zostać wystawiony każdy chrześcijanin, wysłuchujemy listu pasterskiego.

Mszę wieńczy poświęcenie wody, którą zostanie pokropione domostwo każdego z nas, podczas corocznej "kolędy".

Pozostajemy w Oktawie Bożego Narodzenia, stwierdzenie Święta, święta i poświętach jest zdecydowanie przedwczesne.

Galeria