Renowacje misji parafialnych

Tradycyjnie w Kościele Katolickim to czerwiec jest czasem, kiedy wierni szczególnie czczą Najświętsze Serce Pana Jezusa. Za sprawą księży: Wiesława Pietrzaka i Jarosława Grzegorczyka (Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego) podczas renowacji misji parafialnych  Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa został nam przybliżony. Co więcej, zawierzyliśmy Mu  naszą parafię.

Jaka jest geneza tego kultu?  Jeszcze w czasach przed Chrystusem serce symbolizowało ducha i charakter człowieka. W Nowym Testamencie Jezus wielokrotnie mówi o sercu m.in.” Przecież z obfitości serca usta mówią" (Mt 12,34) oraz "Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem" (Mi 11,29).  Natomiast początek formowania się kultu Najświętszego Serca Jezusowego możemy się dopatrywać już w średniowieczu, kiedy uwielbienie to łączono z Najświętszą Raną boku Jezusa. Nieznany z imienia autor utworu „Winny szczep mistyczny” w tej Ranie odnajduje Serce Boże, przy którym ma nadzieję pozostać i spocząć. Adorację Serca Bożego rozwijali również średniowieczni mistycy: św. Gertruda, św. Mechtylda oraz św. Katarzyna z Kortony.

Jednakże rozkwit tego Kultu przypada na XVIII wiek, kiedy to działają Apostołowie Najświętszego Serca Jezusowego – św. Jan Eudes oraz św. Małgorzata Maria Alacoque. Pierwszy z nich nazywany jest również twórcą liturgicznego kultu. Mimo, że cześć Sercu Bożemu oddawana jest niemalże od 600 lat, to dopiero św. Jan dał solidne podwaliny pod nabożeństwo jakie dzisiaj znamy. To także on nierozerwalnie połączył kult Najświętszego Serca Pana Jezusa z Sercem Maryi. Z kolei św. Małgorzata – skromna wizytka w swoim życiu doznawała objawień. Umiłowana uczennica Bożego Serca uzupełniła kult o nauki i słowa przekazane jej przez Chrystusa w trakcie objawień.

Pan Jezus dał św. Małgorzacie Alacoque dwanaście obietnic, dotyczących czcicieli Jego Serca:

1. Dam im łaski, potrzebne w ich stanie.

2. Ustalę pokój w ich rodzinach.

3. Będę ich pocieszał w utrapieniach.

4. Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.

5. Będę im błogosławił w ich przedsięwzięciach.

6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia.

7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.

8. Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości.

9. Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony.

10. Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim.

11. Dam kapłanom dar wzruszania serc nawet najzatwardzialszych.

12. W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.

Galeria